تکرار !

من،

تکرار همیشه‌ی آینه‌ها

تو،

تکرار همیشه‌ی نفسها

ما،

تکرار همیشه‌ی دلتنگی






تا مدت نامعلوم نمیام اینجا...


دعام کنین  

دوزخ !

در آتشی سوختم

که راههای دوزخ از آنجا آغاز شده است

برگهای پاییزی تنم

در زیر پای بی‌تفاوتی

                                 خرد شدند

و اندیشه‌ام

در هماغوشی با اهریمن

                                    آبستن شد

آخر نفهمیدم

وقتی از خود بیزارم

چرا سرم اینقدر درد می‌کند

شاید براستی

دیوانه ام ؟!





تا بعد...

وقتی ... !

وقتی تو آمدی

دیوارها فرو ریختند

و خورشید

بر تمام تنم تابید

ماه شدم

و ستاره ها

در جشن تولد دوباره‌ام

رقصیدند.





تا بعد...