نجوا !

در حضور تو  

 دریا آبی بی کرانش را  

                                   به ماهی ها می بخشد  

و نسیم  

                   در گوش ابرها 

ترانه ای با آهنگ جویبار  

                                  نجوا می کند  

تا بعد...  

سحرگاه ازل !

چشم مستت می خرامد بر دو چشم خسته ام 

با حضورت از همه دلواپسی ها رسته ام 

تو نمی گویی چرا از من گریزانی و من 

از سحرگاه ازل پیمان خود را بسته ام  

تا بعد...

لبریز !

من و دلتنگی یک لحظه با هم 

تو و پروانگی های دمادم 

تو و یک سینه ی لبریز  پاکی 

من و شبها که سرشار از تو هستم 

 

تا بعد...