تشنه ی غم !

شدم تشنه ی چشمه های غمت

چکد اشک من پا به پای غمت

مرا در حضور شب خستگی

بکن آشنا با نوای غمت

تا بعد...

آشیونه ی خدا !

توی دریای نگاهت خدا آشیونه کرده

واسه آفریدن عشق چشماتو بهونه کرده

توی آفرینش تو یه غزل خدا سروده

واسه عاشقونه گفتن شاعر و دیوونه کرده

تا بعد...