زخمه ها !

بازم ترانه می چکه از دل واژه های من 

شعر و غزل می شن بازم هق هق گریه های من 

خودت می دونی ماه من از وقتی که دیوونه تم 

نغمه ی عشق سرزد از تک تک زخمه های من 

 

تا بعد...

سوگ !

بیا که جدایی مرا می کشد 

و بغض گلو بی صدا می کشد 

اگر دیر آیی بدان نازنین 

تو را سوگ این بینوا می کشد 

تا بعد...

یک شبانه ی آرام !

 از لابلای شاخه های زمستان 

 در صدای طراوت باران 

در دوردستهای آواز نسیم 

تو  

     آهنگ زیستنی  

تو که  

سروده ی سکوت شبهای تنهایی دریایی

 

تا بعد...