رستگاری!

.................................

و صدای پاک پوست  انداختن مبهم عشق

متراکم شدن ذوق پریدن در بال

و ترک خوردن خودداری روح


                                                سهراب سپهری

شب پر ستاره!

تو چون کبوتر به روی بام دلم نشستی

چو قطره‌ای آب به تشنگی لبم نشستی

نگاه خیسم در آن شب پر ستاره می‌دید

که چون ستاره بر آسمان شبم نشستی


۱۶/۸/۱۳۸۲
خانه


تا بعد....

در جستجوی سحرگاه!

روز دوم ماه رمضون یه نفر تو اینترنت دنبال وقت اذان صبح می‌گشت که اتفاقی از وبلاگ من سر درآورد. دو روز بعد که on بودم یه پیغام ناشناس اومد رو chat که بعد معلوم شد همونه و این باب یه دوستی دیجیتالی رو باز کرد. دانشجوی رشته Multimedia تو یکی از شهرهای آلمانه. روحی با صفا و سینه‌ای پر از درد داشت.

این شعر سفید رو برای اون گفتم:


در شبی پاییزی

                       و سرد

در جستجوی سحرگاه

پیامی به گرمی مرداد آوردی

سینه‌ات مالامال از رنج

زخمی از نامردمی‌ها




اینک منم

آماده برای به دوش کشیدن

                                     رنجهایت

سینه ام گنجینه‌ایست صبور

ولی نه از سنگ

                           از بلور

به سرایم خوش آمدی

                            دوست مهربان



                       ۱۴/۸/۸۲
                         خانه


         تا بعد.......