دو رباعی از امام خمینی

شیرین


در محفل دوستان به جز یاد تو نیست

آزاده نباشد آنکه آزاد تو نیست

شیرین لب و شیرین خط و شیرین گفتار

آن کیست که با این همه فرهاد تو نیست


*******

افسوس!


افسوس که عمر در بطالت بگذشت

با بار گنه بدون طاعت بگذشت

فردا که به صحنه مجازات روم

گویند که هنگام ندامت بگذشت




تا بعد.......

بیا!

بیا ای دوست

دیری است که چشم بر راهم

بیا و مرهمی بر دل عاشقم بگذار
 
بیا و کدورتهای دریا را بزدا

تا زلال اشک چشمان معشوق شود

 دلم برایت تنگ شده است

 ای ماه عشقبازی با معبود

ای رمضان بیا

دیری است که چشم بر راهم




 
۴/۸/۱۳۸۲
کرج
  

 تا بعد.......