گیاه شناسی!

بخاطر رشته اصلیم از زمان دانشجویی عادت کردم که به گیاههای اطرافم دقیق باشم. تو محل کار یا موقع گردش یا کوهنوردی یا هر جای دیگه ناخودآگاه این عادت ازم سر می‌زنه:

-بعضی از گیاهها فقط تو شرایط مزرعه رشد می‌کنند جایی که آب و خاک و کود مناسب وجود داشته باشه.

-بعضی از گیاهها تو مزرعه خوب رشد می‌کنن ولی تو شرایط نا مناسب هم یه جوری به زندگیشون ادامه می‌دن. اونا وقتی تو کوه یا بیابون یا شرایط سخت دیگه به سر می‌برن بسیار آسیب پذیرن و هر لحظه ممکنه بمیرن.

-بعضی از گیاهها فقط تو شرایط سخت مثل بیابون یا کوه و در لابلای سنگها می‌تونن زنده باشن و تو مزرعه نمی‌تونن زندگی کنن.

-بعضی از گیاهها که توی جای سخت رشد می‌کنن اینقدر خار دارن که هیچ‌کس نمی‌تونه بهشون نزدیک بشه. با اینحال در بین اونا گیاههایی هستن که گلاشون اینقدر قشنگه که پروانه‌ها و زنبورای عسل رو گلاشون می‌شینن و از شهد و گرده اونا تغذیه می‌کنن بدون اینکه خارها بتونن صدمه‌ای به اونا بزنن. ولی بعضیاشون هستند که گلهای قشنگ ولی پر از خار دارن که حتی پروانه‌ها و زنبور‌ها هم نمیتونن طرفشون برن .

-بعضی از گیاهها خاصیت دارویی دارن ، بعضی‌ها خاصیت غذایی و بعضی هم سمی‌ان بعضی هاشونم فقط برای تزیینن.

این بود چیزی که از گیاهشناسی یادمه .

تا بعد...

شمعی در تاریکی

در فضایی که دینداری مساوی تحجر و بی‌دینی یک پز روشنفکری بود. مردی از سلاله دانشگاه دین را با علم آشتی داد و به تمامی نسلهای بعد از خود فهماند که دین متولی رسمی نیاز ندارد و اسلامی عرضه کرد بدون آخوندیسم و بدون واسطه بین بنده و خالق.
عرفانی معرفی کرد آمیخته با زندگی دنیوی.
زندگی معرفی کرد آمیخته با حضور عاشقانه.
عشقی معرفی کرد عاری از گناه.

هرچند هیچ انسانی مصون از اشتباه نیست ولی

فریاد شریعتی در گستره تاریخ طنین انداخت تا غبار خرافه و موهوم پرستی از چهره زیبای دین بزداید و دست صاحبان تثلیث زر و زور و تزویر از عرصه دینمداری کوتاه نماید.


روانش شاد

و راهش پر رهرو باد

چرا دریا؟

هیچ می‌پرسی چرا دریا شدم؟

این همه سرگشته و شیدا شدم؟

شبنم اشکی چکید از چشم دوست

قطره‌ای با وسعت دریا شدم


دوشنبه ۲۶/۳/۸۲

اتوبان کرج-تهران