لحظه !

در گرمایی به طراوت خواهش

و لبهایی عطشناک بوسه

نگاهت

               در یاخته های از نفس افتاده

                                                       می خزید

و اشک هایی که

قلبم را نشانه رفته بودند

لحضه ای که

آغوش های مهجور

و دست های خالی

آرامگاه هم شدند

تا بعد...

!سرود

گیاهان وحشی جویبار   

                                  شاهد بودند  

چگونه پرنیانی در دست های دریا  

حماسه ای از غربت انسان   

                                      می سرود  

تا بعد... 

به سبزی خرداد !

شب و باور سبز آیینه ها 

و سرخی یک داغ در سینه ها 

شب و پرسه ی شوم کفتار پیر 

و گرگ می کشد زوزه از کینه ها 

تا بعد...