باران نگاه !

زیر باران نگاهت

تنم می‌سوخت

و خاکسترش مرا تا هیچ می‌برد

و حلقه‌ی وجودت مرا

به خالق هر چه زیباییست

                                          پیوند داد.

*******

ای یگانه

از تو گریزی نیست

حتی اگر

جاده‌های بی انتها

مرا در خود محو کند

حتی اگر

مرگ بر لبان تکیده‌ام بوسه زند


*********

بیا و قبل از مرگ

لبهایم را بوسه‌باران کن

تا زندگی جاودان یابم.





تا بعد...

ابر آرزوها !

دوباره کی شود رویت ببینم

به ابر آرزوهایم نشینم

نشینی در کنار من دوباره

گل بوسه ز لبهایت بچینم



تا بعد...

نماد یک عشق !

شعری از Jhon Boyle O' Reilly


رز سرخ، نغمه‌ی تشنگی و اشتیاق می‌سراید

و از نفس رز سفید، آوای عشق می‌تراود

رز سرخ، در تیزی و تندی هم‌چون شاهین است

و رز سفید، در نرمی و آرامش چونان فاخته

اما من برای تو

رز سفید شیری می‌فرستم

که لب گلبرگهای آن با رنگ سرخ گلگون شده باشد

زیرا

دلپذیرترین و شیرین‌ترین عشق،

بوسه‌ی اشتیاق بر لب دارد.






تا بعد...