دریای دریایی
دریای دریایی

دریای دریایی

آفرینش !

 

تو طلوع یک امیدی تو غروب بی کسی ها 

مث یک ستاره هستی تو شب دلواپسی ها 

تو نوید آفرینش واسه بودن یه دریا 

به طراوت یه قطره روی برگ اطلسی ها  

 

 

تا بعد... 

مبتلا !

 

گمانم شدی از ازل آشنا 

که گشتم به چشمت چنین مبتلا 

گمانم شدی ساغر هر شبم 

غزل های من می ستاید تو را  

 

   

تا بعد...

چقد زود دیر میشه ...

 

غما رو کن اسیر با یک تبسم 

شب و از من بگیر با یک تبسم 

تو که باشی زمان معنا نداره 

چقد زود میشه دیر با یک تبسم 

  

  

 

تا بعد...