دریای دریایی
دریای دریایی

دریای دریایی

رود !

 

باز مهربان است  

 چون رود با قلب پاییز 

 و نسیم با برگهای خزان زده  

  

 

تا بعد... 

 

جوانه !

 

دوباره یک ترانه زد جوانه 

پر از گلواژه های عاشقانه 

برای دیدن روی تو ای گل 

بگردم کو به کو خانه به خانه 

  

 

تا بعد...

دیگر...

 

دیگر از عارفانه بودن

       از بیداری عاشقانه

       از نفس کشیدن برای دوست

برایت قصه ای نخواهم گفت

و به یاد رنج پنهان در نگاهت

صبورانه خواهم زیست

                                   تا رستاخیز آدم  

 

 

تا بعد...