افطار !

می‌گشایم روزه‌ام با حرمت چشمان تو

می‌سپارم هستی‌ام بر پاکی دستان تو

هر چه می‌خواهی تو از دریای بی‌ساحل بخواه

هر چه دارم نازنینم گشته است از آن تو





تا بعد...

بگو !

بگو ای محمد، پروردگار من شما را به عدل و درستی امر کرده و از شما خواسته در هر عبادتی رو به سوی او آورید و او را از سر اخلاص بخوانید که چنانکه شما را در اول آفرید دیگر بار به سویش باز آیید.....

ای بنی آدم در سجده‌گاهها زینتهایتان را از خود برگیرید، و بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید که خداوند اسرافکاران را دوست ندارد....


                                                                             قرآن     سوره‌ی اعراف





تا بعد...

چکار کنه دریا...

چکار کنه دریا با معشوقی که وقتی سرزنش می‌کنه و تلخی، وجدانش آرومه و وقتی محبت در میون هست و وصل، دچار عذاب وجدانه...

آیا این یه تصادفه یا تقدیر از قبل نوشته‌ی همه‌ی دریاهاست؟

آیا...


تا بعد...