سپاسگزاری

چقدر شما خوبید. شمارو میگم دوستای وبلاگی. از این همه لطفی که داشتین و دارین. در برابر این همه محبت من چی دارم عرضه کنم که لایق خاک پاتون باشه. تنها چیزی که می‌تونم به پاتون بریزم واژه‌هاییه که از اعماق هستیم سرزده.:

دوستانی دارم

به سرسبزی جنگل

آبی‌تر از دریا

فراتر از زمان

سیمایی دارند زیبا

و

چشمهایی که نگران عاطفه بشریند

با آنها نان داد و ستد نمی‌کنم

عشقهایمان

از ورای کالبدهای پنهان

بی‌ریا  بی‌چشمداشت  خدایی

و این شکرانه‌ای است بر امانت الهی

دهم مرداد 1382

                                                                                کرج


             تابعد....