وقتی نگاهت مهربان است، پرستوی وجودم شوق بازگشت را ترانه می‌سازد.
وقتی لبهای قشنگت می‌خندند، یک دنیا امید در جان خسته‌ام بیدار می‌شود.
در هنگامه‌ای که نامردمیها تو را در تنگنا گذاشته و تو برای آرامش دوباره به من تکیه می‌کنی، در خودم توانی می‌یابم که هر ناشدنی برایم آسان می‌نماید.
پس ای جانان نازنین، مهربان نگاه کن تا زنده شوم. بخند تا امیدوار بمانم و بخواه تا بتوانم.
تا بعد...
ای کاش همه میتونستن مثل شما باشن استاد..قدر دل مهربون و عاشقتونو بدونید..دنیا خیلی نامرد شده...خیلی...
سلام دوست گرامی... ممنونم که سرزدید... گویا احساسات بسیار رقیق و لطیفی دارید واین بسیارخوب است اما فکر میکنم اینکه این احساسات وعواطف کجا و چگونه بروز وظهور می یابد مهم تر از صرف داشتن آن است... سربلند باشید.
سلام ای کاش حتی یک بار از روی پاکی نگاه مهربانش را نصیبم می کرد افسوس که از او همه ناز است و از من همه م
سلام عزیز مهربانم ...
تو امیدوار خواهی ماند چون قلبت دریای ِ مهر است .
ارادتمند
سلام. باز هم مثل همیشه خیلی زیبا بود خیلی به دلم نشست . موفق باشی و خوش و خرم
اگر اومدید مشهد حتما خبرم کنید..باشه؟
سلام...خیلی زیبا بود...امیدوارم همیشه امیدوار باشین..