تطاول !

بهت گفته بودم که نذار فاصله دیدنمون اینقدر طولانی بشه. برات گفتم که حافظ می‌گه:


این تطاول که کشید از سر هجران بلبل

تا سراپرده‌ی گل نعره زنان خواهد شد


اون روز که بعد از مدتها همدیگر و دیدیم، دیدی اشکامون بند نمی‌اومد. دیدی گریه های مردونم چقدر غرورم و به بازی گرفته بود.


حالا دیگه نذار بقیه‌شو بگم...






تا بعد...