از میان شبهای ممتد و بی ستاره
که تنهایی را
هدیه می کنند
شبی می آید
پر از عشق
پر از امید
یلدا
درفش کاویانی بودن من است
بودنی شرقی
که بکارت خورشید را
هر پگاه
در آغوش می گیرد
حتی اگر
آلودگیها
در آرزوی تیرگی سرزمین خورشید
باشند
یلدایتان مبارک
تا بعد...
زیبا بود.